Śledź nas na:



Przebieg rozwoju emocjonalnego

Emocje – wewnętrzne stany lub uczucia, które mogą mieć charakter pozytywny lub negatywny. Są pierwotnym systemem komunikowania się.


Komponenty emocji:
  • czynniki fizjologiczne

  • czynniki psychiczne


Afekt – zewnętrzny wyraz emocji poprzez mimikę, gesty i intonację.


Emocje pierwotne - płacz:

  • Najbardziej wyrazista reakcja emocjonalna.

  • Najlepiej percepowana reakcja emocjonalna.

  • Bodziec wyzwalający wrodzone zachowania opiekuńcze.

  • Ulega kontroli dziecka i może być modyfikowany.


Rozwój emocji (na podstawie mimiki):

  • 3-4 tygodnie – uśmiech

  • 3-4 miesiące – smutek, złość

  • 7 miesiąc – strach

  • 1 rok – złożone reakcje afektywne np. nieśmiałość, wstyd.


Socjalizacja emocji – mechanizmy:

  • Modelowanie – dopasowanie reakcji afektywnych do zachowań matki – od 3 miesiąca.

  • Wzmacnianie – ok. 1 r. .ż. (np. poprzez karanie i nagradzanie).

  • Identyfikowanie i nazywanie emocji – po 2 r. ż.

  • Uczenie kontrolowania emocji – zasady okazywania emocji – oczekiwania i postawy społeczeństwa odnośnie sposobu wyrażania afektu.


Międzygłowie – miejsce, gdzie tworzą się emocje.


Kora mózgowa – pełni rolę tonującą dla emocji; rozpoznajemy w niej emocje, są one tu uświadamiane, magazynuje nasze doświadczenia emocjonalne.



Mechanizm tłumienia emocji – zanim emocja przejdzie do kory mózgowej zostaje ona zniwelowana, stłumiona. W konsekwencji np. zaburzenie kontroli emocji, choroby serca, żołądka itp.


Mechanizm kontrolowania emocji – emocja pojawia się, przechodzi do kory mózgowej i jest ona tam kontrolowana, odracza jej wykonanie.


Regulacja emocji:

Ośrodki emocjonalne stanowią skomplikowany, wielopiętrowy system, który grupuje się głównie poniżej kory mózgowej w strukturach podkorowych.


Dzięki korze mózgowej dochodzi do uświadomienia przeżywanych emocji, a na drodze uczenia się możliwe jest kontrolowanie uczuć:

  • hamowanie (nie ujawnianie)

  • wypieranie (niezdawanie sobie sprawy)


Drogi pobudzania ośrodków emocjonalnych:

  • zewnętrzne – przeżycia, zdarzenia

  • wewnętrzne – narządy wewnętrzne

  • ślady pamięciowe


Emocje dziecięce:

  • impulsywne – bardzo szybko się pojawiają, ale równie szybko znikają

  • silne – rzadziej przezywają smutek

  • zmienne – szybko się zmieniają

  • nietrwałe -tak szybko jak się pojawiają, tak szybko ulatują


Z wiekiem układ nerwowy dojrzewa – następuje regulacja zachowania przez korę mózgową:

  • przechodzenie od emocji słabo kontrolowanych do świadomie kontrolowanych

  • rozwój uczuć wyższych: intelektualnych (ciekawość), społecznych (współczucie), estetycznych (poczucie piękna)



Nadpobudliwość psychoruchowa


Cechy układu nerwowego:

  • wysoka reaktywność (szybkość reakcji działania)

  • niski próg pobudzenia

  • przewaga procesów pobudzenia nad procesami hamowania


Charakterystyczne cechy:

  • Sfera ruchowa – dynamizm, konieczność częstego ruchu, zmiany miejsca.

  • Sfera poznawcza – słaba koncentracja, mała odporność na dystrakcję, powierzchowność analizy, pochopność myślenia, chaos myślowy, nieuporządkowanie.

  • Sfera emocjonalna – labilność emocji, intensywność emocji, kłopoty z opanowaniem uczuć.

  • Sfera społeczna – szybko nawiązują przyjaźnie, często popadają w konflikty, nie chowają urazy.



Zahamowanie emocjonalne


Cechy układu nerwowego:

  • niska reaktywność

  • wysoki próg pobudzenia

  • przewaga procesów hamowania nad procesami pobudzenia


Charakterystyczne cechy:

  • Sfera ruchowa – powolny, stoi na uboczu, niezgrabny.

  • Sfera poznawcza – powolny w myśleniu, potrzebuje dużo czasu, niechętnie przejawia inicjatywę, zadaje mało pytań.

  • Sfera emocjonalna – czerwieni się, nieśmiały, uczucia bardzo stonowane.

  • Sfera społeczna – wycofany, podporządkowuje się, nie ma wielu przyjaciół, typ samotnika.



Zobacz także