Przebieg rozwoju emocjonalnego
Komponenty emocji:
czynniki fizjologiczne
czynniki psychiczne
Afekt – zewnętrzny wyraz emocji poprzez mimikę, gesty i intonację.
Emocje pierwotne - płacz:
Najbardziej wyrazista reakcja emocjonalna.
Najlepiej percepowana reakcja emocjonalna.
Bodziec wyzwalający wrodzone zachowania opiekuńcze.
Ulega kontroli dziecka i może być modyfikowany.
Rozwój emocji (na podstawie mimiki):
3-4 tygodnie – uśmiech
3-4 miesiące – smutek, złość
7 miesiąc – strach
1 rok – złożone reakcje afektywne np. nieśmiałość, wstyd.
Socjalizacja emocji – mechanizmy:
Modelowanie – dopasowanie reakcji afektywnych do zachowań matki – od 3 miesiąca.
Wzmacnianie – ok. 1 r. .ż. (np. poprzez karanie i nagradzanie).
Identyfikowanie i nazywanie emocji – po 2 r. ż.
Uczenie kontrolowania emocji – zasady okazywania emocji – oczekiwania i postawy społeczeństwa odnośnie sposobu wyrażania afektu.
Międzygłowie – miejsce, gdzie tworzą się emocje.
Kora mózgowa – pełni rolę tonującą dla emocji; rozpoznajemy w niej emocje, są one tu uświadamiane, magazynuje nasze doświadczenia emocjonalne.
Mechanizm tłumienia emocji – zanim emocja przejdzie do kory mózgowej zostaje ona zniwelowana, stłumiona. W konsekwencji np. zaburzenie kontroli emocji, choroby serca, żołądka itp.
Mechanizm kontrolowania emocji – emocja pojawia się, przechodzi do kory mózgowej i jest ona tam kontrolowana, odracza jej wykonanie.
Regulacja emocji:
Ośrodki emocjonalne stanowią skomplikowany, wielopiętrowy system, który grupuje się głównie poniżej kory mózgowej w strukturach podkorowych.
Dzięki korze mózgowej dochodzi do uświadomienia przeżywanych emocji, a na drodze uczenia się możliwe jest kontrolowanie uczuć:
hamowanie (nie ujawnianie)
wypieranie (niezdawanie sobie sprawy)
Drogi pobudzania ośrodków emocjonalnych:
zewnętrzne – przeżycia, zdarzenia
wewnętrzne – narządy wewnętrzne
ślady pamięciowe
Emocje dziecięce:
impulsywne – bardzo szybko się pojawiają, ale równie szybko znikają
silne – rzadziej przezywają smutek
zmienne – szybko się zmieniają
nietrwałe -tak szybko jak się pojawiają, tak szybko ulatują
Z wiekiem układ nerwowy dojrzewa – następuje regulacja zachowania przez korę mózgową:
przechodzenie od emocji słabo kontrolowanych do świadomie kontrolowanych
rozwój uczuć wyższych: intelektualnych (ciekawość), społecznych (współczucie), estetycznych (poczucie piękna)
Nadpobudliwość psychoruchowa
Cechy układu nerwowego:
wysoka reaktywność (szybkość reakcji działania)
niski próg pobudzenia
przewaga procesów pobudzenia nad procesami hamowania
Charakterystyczne cechy:
Sfera ruchowa – dynamizm, konieczność częstego ruchu, zmiany miejsca.
Sfera poznawcza – słaba koncentracja, mała odporność na dystrakcję, powierzchowność analizy, pochopność myślenia, chaos myślowy, nieuporządkowanie.
Sfera emocjonalna – labilność emocji, intensywność emocji, kłopoty z opanowaniem uczuć.
Sfera społeczna – szybko nawiązują przyjaźnie, często popadają w konflikty, nie chowają urazy.
Zahamowanie emocjonalne
Cechy układu nerwowego:
niska reaktywność
wysoki próg pobudzenia
przewaga procesów hamowania nad procesami pobudzenia
Charakterystyczne cechy:
Sfera ruchowa – powolny, stoi na uboczu, niezgrabny.
Sfera poznawcza – powolny w myśleniu, potrzebuje dużo czasu, niechętnie przejawia inicjatywę, zadaje mało pytań.
Sfera emocjonalna – czerwieni się, nieśmiały, uczucia bardzo stonowane.
Sfera społeczna – wycofany, podporządkowuje się, nie ma wielu przyjaciół, typ samotnika.